naples

Donderdag 12 mei 

We gaan weg bij dit heerlijke zwembad onderweg naar Naples. Dit is niet zo ver rijden en we komen al begin van de middag aan op de camping. Om direct het strand op te zoeken. De medewerkers op de camping hadden een route voor ons uitgetekend waar je ook kon parkeren met de camper. Nou het was makkelijk te vinden. Voor het eerst moesten we parkeer geld betalen, gelukkig andere bedragen als in Nederland voor 7,50 dollar konden we ons heerlijk een middag aan zee vermaken. Het water was heerlijk en een mooi zand strand.
Opeens zegt Papa we hebben een wit papiertje achter onze ruiten wisser. Ma dacht dat het reclame is maar nee een violation ticket want je mag hier niet parkeren met een RV? Wij zoeken naar een bord.....juist niet dus.
Op de ticket staat dat je kunt bellen, uiteraard geen gehoor. Ook staat er een website vermeld waarop je de ticket kunt betalen (vlgs Mama veel doorklikken en lappen tekst) echter het systeem kent het ticket nummer niet en ook via kenteken nummer komen we niet verder. Pa besluit een politie bureau op te zoeken. Daar aangekomen mag je ook niet parkeren met de RV. ( hier staat wel een bord) Tja dan Ma maar even snel uit de auto en naar binnen om na vraag te doen. Niemand achter het loket maar er hangt een telefoon. Een dame met een zangerige lijzige zuidamerikaans stem antwoord dat het 17.00 geweest is. En dat we het via de informatie op de ticket moeten doen, Ma legt uit dat ze geen gehoor krijgt en de website herkent het ticketnummer niet, waarop het antwoord is morgen voor 17.00 uur. Lichtelijk geiiriteerd wil ze naar buiten krijgt ze de deur niet open van het politie bureau. Haar irritatie wordt groter. Buiten komt een een politie agent aanfietsen en vraagt of wij kunnen lezen. Ma ontvlamd lichtelijk en zegt ja en ik probeer hier een bekeuring een  te betalen maar dit lijkt niet mogelijk te zijn. Waarop de agent zo één met flinke spierballen en een hele hoge dosis testosteron behoorlijk ontvlamd en zegt en wilt u nog een bekeuring? Pa komt tussen beide en probeert de zaak te sussen en te voorkomen dat Ma nog een week langer hier moet. blijven. Wij hebben nu wel de volle aandacht van een agent, als Ma vraagt hadden wij kunnen weten dat wij bij het strand niet mochten parkeren of hebben wij een bord over het hoofd gezien...zegt die vent, er zijn daarvoor geen borden je hoort dit te weten als je onze stad bezoekt. Nou sorry wij bestuderen eerst niet de onbeschreven regels. Maar uiteindelijk zijn we niet veel wijzer hoe wij deze bekeuring kunnen betalen. De agent kalmeert en doet nog een poging om voor ons te bellen maar ook dit is geen succes.
We besluiten maar naar de camping te gaan en Ma stuurt een mail naar het politie bureau.
Nou dit was me het dagje wel.